CİNNET

kör saðýr düvele beni katmayýn
aklýmda sorunum caným yormayýn
yükünü tutunan devran sürenler
günü gelecekten çaldým sanmayýn

dal düþün melanet kendi içen/de:
elleri kirliyi insan saymayýn
san ki, varý cümlen hakkýn indinde
destur et; münkir em: in fukaraným

kör/ün ciðerini kapan ortada
küpleri doludan medet ummayýn
her týksýran da var, senin de payýn
böyle bir cinnet yok caným insaným

verdin elin bari kolunu kurtar
parende ustasý tersipers tutar
yüreðine insin maðrur sultanýn
topraðým; kalbine, hançer vuranlar

görüp söylemeze tanýk olanlar
usunu peynire katýk kýlanlar
talan gözcüleri ruhsuz kývamlar
garezim efradan oy havar havar

vardým bin gönülde kapý arandým
mücevher kapýsý safta olanýn
haktan yana civan insan aradým
bir gönül iki oldu senle cananým

vicdan sofrasýna ehil oturur
aklý kifayetsiz devri sultanýn
hapþýrsa; aðzýndan haram dökülür
pay elenmiþ benim yurdum, insaným
28.09.2014 23.55

Sosyal Medyada Paylaşın: