Münafık Halinden Bellidir

Münafýk halinden bellidir gardaþ,

Riyasý da boldur, yalaný da bol.

Hesabý dilinden bellidir gardaþ,

Dümeni de boldur, planý da bol.



Yoktur ar damarý, hayâ perdesi,

Soðan kokuludur sözü, nefesi,

Her iþi götürür karný, midesi,

Yaðmasý da boldur, talaný da bol.



Hilesine þeytan bile þaþ eyler,

Pusu ile pehlivanlar tuþ eyler,

Ayak iken kendisini baþ eyler,

Kýzaný da boldur, güleni de bol.



Bir günü bir güne uymaz soysuzun,

Doðruyu kulaðý duymaz soysuzun,

Kaný üç kuruþa deðmez soysuzun,

Akrebi de boldur, yýlaný da bol.



Kafasýnda kýrk tilkiyi gezdirir,

Hepsini de birbirine ezdirir,

Ne birine kýzar, ne de kýzdýrýr,

Gideni de boldur, geleni de bol.



Eðrisini doðru satar pazarda,

Ýzini göstermez karda gezer de,

“Halim ne olacak?” demez mezarda,

Duraný da boldur, öleni de bol.



Karný toktur ama gözü aç gezer,

Kardeþine bile desise düzer,

Kul hakkýndan korkmaz yedikçe azar,

Yiyeni de boldur, çalaný da bol.



Çakýr’ý görünce dengesi þaþar,

Ama belli etmez yýllanmýþ kaþar,

Camide dolaþýr, havrada yaþar,

Eyeri de boldur, palaný da bol.


Sosyal Medyada Paylaşın: