Hüzün Alıntısı

yazdan kalma aydýnlýklar vardý önümüzde
masanýn sonunda incir aðacý
söyleþip aðýtlar yaktýk
uzun sözler çýktý aðzýmýzdan
gülümseyen mavilikler morlar

bir masalýn içinde bu kadar mý güzel
beyaz eller þamdanlar mumlar
beyaz eller oval bir ahþaba uyumlu güneþ batýmý
esintiler saçlarýnýzý bükebilir
getirir kokunuzu denize nazýr
hüzün alýntýsý gözlerinizi gözlerime

sarý ovalar gibi
dört bir yanýný bahtiyarlýkla kutsayan duvarlar
çiçekli bahçelerin avlusu
döndükçe baþýmýz düþer omuzlarýnýza
yakýn daha yakýn bir histen
kuþ olur sevgiler dudaðýnýza

konuþuruz coþan taylar gibi yelleri özgür
uçuyormuþ hissi veren o hýz
gölgelerimiz artýk bir yanýlgýdýr
sýrt üstü yýldýzlarýn kanadýnda hafifleyen
yeni mýrýltýlar
dað göllerinin karanlýklara fýsýldadýðý ses
bekleriz
her yaný yeþil sevinçlerle dolu o aðacýn altýnda

yapraðýný sarkýtan bahar yüzlü sevinç
buðulu baþýný alýr gider
baþka bir aþkýn koynunda sýcaklýk bulur
diyemem
beni sevmiyorsun artýk
göz yaþlarýnýn sunaðýnda seni bekleyen
eteklerini toplayýp gelirsin bana

muhakkak vardýr yanaðýný öpen biri
sis içinde bu hüzün kime kalýrsa
odur saçlarýna deðecek
ama þarap ve sarhoþluðun tatlý tanrýsý
istiyor diye
vazgeçmiþ deðilim senden.













Sosyal Medyada Paylaşın: