molilaz
Son Yüz
molilaz

Son Yüz


parlak düş coşkusu
kelime ilaveli nadide çiçek
gelecek diye bekleme
bu kendi zamanını yiyen ayna
bu senin son yüzün işte

birden bire toplanabilir mi
gölgesine kapılıp ışık arayan
geçmişim
yarınım
ağrım
nasıl dönülür söyle

rica minnet ve bin yalvarma
koşullu ısıtan isteme abidesi
karşılıksız kalacaksa eğer
söyleyin tekrar eden yankıya
unutabilsin seni sevmeyi

feraha sarkan hüzün geçidi
el değmemiş aşinalıklarla hatırlanan
mutluluk saatleri
durulurken sulh kalplerde
bitmeyecek bir rüya görüyorduk hane

tanış geldiler
sormadan değişmeden
değiştirmeden hiç bir şeyi
savurup durdunuz
hayatın en güzel vakitlerini

şimdi beni böyle
bir başıma
korku nöbetleriyle çeken
meyil almış uğrak
kendi mecbur sesini örter sesime
bir mucize ağlasak mı
sığınsak mı
yiten hayallerimize.







Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.