Gözüm ben sana "uzak dur" demiþtim.. Boþuna mý araya duvar ördüm, Bak sana da bulaþtý hüznüm.. Geçmiþ bana unutturmaz kendini.. Yaþadýðým zamana ait olamam ki.. Sen kendine pay biçme! Söylemiþtim, hayatýmdaki asýl sorun; Katili hala rüyalarýmdadýr içimdeki çocuðun..
Geleceðimi de alamaz ya elimden, Biliyorum, Geçemez kendi vicdan çemberinden... Geçse de ulaþamaz artýk bunca mesafeden! Çok hastaydým ama, çok önceden.. Hatýrlama hastalýðým nüksetse bile Bana “Geçmiþ olsun” demesen?
Zaten bence, artýk kimseye geçmiþ olmasýn .. Hastalýðým geçmediyse neden sýr olmasýn.. Geçmiþi geçiremeyen tüm hastaneler yýkýlsýn! Ah zaman, Sen fakir evde de mutfak, ama tam takýrsýn..
Ben usta bir sabýrsýzdým yaþarken.. Karýncalar sabretmeyi öðrettiler bana. Bugünlere geldim sonuçta düþe kalka Sen yalnýzlýða alýþamazken.. Ben yalnýzlýk yorgunuyum þu hayatta..
Aslýnda ben; Kafalarý daðýtan þeylerden sonra daðýldým. Herkes gülerken düðünlerde, Ben içten içe aðlardým.. Birde yorgun çocuklarý unutmadým. Dinlenemez o çocuklar yetiþkinliðe eriþse bile. Sýrtlarýndaki küfede; Cahil bir ananýn dayaðý, Vicdansýz bir babanýn bayaðýlýðý durur..
Ama bazý hayatlar daha sýradan.. Basit kaygýlarý alýp avucuna, Hiç bi þeyden tat almýyorum diyen, Ah caným.. Sen bide benim aðzýmdaki tadý bilsen...
Hani o ilk damla gözyaþýnýn aheste hali, Yanaðýndan süzülen.. Ýþte ben, tamda öyle ölüyorum yasarken..
Anlaþýldýðým nadir zamanlarda þaþýrdým!.. Hani bide ben anlatmayaný da anlardým.. Seni anlayamadýðým vakit Acaba bu yüzden mi þaþkýndým.. Çok net anlattým aslýnda da..… Anlaþýlmadým, acaba neden ?
Geçer, sabret deme! Daha fazla sabretmesem.. En azýndan ölürken… Sosyal Medyada Paylaşın:
karanlık nur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.