Aynadaki Ben
AYNADAKÝ BEN
Nasýl da geçti bak, onca yýl ömür.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Geçen her bir yýlý, olmaz ki tamir.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Ellerim tutarken, tutmaz oldu bak.
Kalbim güzel güzel, atmaz oldu bak.
Bedenim rahatça, yatmaz oldu bak.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Ruhumda çöküntü, sakalda var ak.
Ýþte Ahret yurdu, açýyor kucak.
Mevsimim sonbahar, kalbimse kurak.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Aynaya bakarým, ben deðilim ben.
Yüzümde oluþtu, nice nice ben.
Her yerimde yara, her yerde çýban.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Genç olsa da gönül, yaþlandý beden.
Yaþýtlarým artýk, öteye giden.
Dostlarý görmektir, çok mutlu eden.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Gönle huzur verir, dost eda denir.
Gönül dostlarýna, can feda denir.
Nasýlsa dün gelir, elveda denir.
Ben eski ben; eski ben, ben deðilim.
Mustafa EROL
24.ARALIK.2014
Manavgat / Antalya
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.