Kaç sonbahardan beri,
Biz bu aþkýn esiriyiz?
Unuttum..
Yaþanmýþ saymýyorum,
Sensiz geçen yýllarý.
Sevdik,çok sevdik!
Ayýrdý kader...
Üzülsekte yoktu ki çaresi.
Kýrdýlar kanadýmýzý,
Sürgün ettiler baþka yüreklere.
Ýsyan etsek te duymadý,
Ahraz yürekler,
Boyun eðdik..
Kalpten kalbe yol çizip,
Uçtuk ayrý yönlere.
Feleðin çarkýnda asýlý kaldý,
Kanadý kýrýk sevdamýz...
Yüreðim darda,
Ruhum ayazda bugün.
Yine aklýma sen düþtün!
Göðsümün ortasýnda,
Tarifsiz bir sancý!
Boðuyor,tüketiyor benliðimi.
Suslarda kalýyorum,
Çaresizce...
Bir kuþ gönlüm!
Kanat çýrpýyor delice.
Altýn kafesinde huzursuz!
Mavi göklere,bulutlara hasreti,
Özgürce uçmak istiyor!
Çýrpýndýkça.,
Kanýyor kanadý...
Bu yara,
Hiç kapanmayacak!
Bu gözler,
Hayalinle avunacak!
Bu yürek yaþadýkça,
Senin için atacak!
Bu aþkýn vuslatý,
Gün gelecek,
Bulutlarda olacak!!.
Duygu Þen
Þiire güzel yorumuyla ses olan Hazarbey’e sonsuz teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.