ATEŞ BÖCEĞİ

Ýnsanlýk minik alevlerden oluþmuþ bir deniz.
Dünya büyük/küçük, iyi/kötü insanlar yýðýný,
Herkes kendi ýþýðýyla ýþýldar.
Hiç bir alev öbürüne benzemez.
Büyük alevler vardýr,
küçük alevler de, rengarenk alev...
Kimi insanlarýn alevi öyle duraðan ki, rüzgarda bile savrulmaz.
Kimi insanlarýn da havayý kývýlcýma boðan çýlgýn alevleri vardýr.
Kimi alevler ne tutuþur, ne de ýþýk saçarlar,
Kimileri de öyle bir canlýlýkla yalazlanýr ki,
Onlara bakýnca gözlerimiz kamaþýr.
Yaklaþýrsak üstümüze ýþýk vurmuþ gibi parlarýz.
Hiç kukusuz havayý kývýlcýma boðan,
gözlerimizi kamaþtýran ýþýklar ki,
Onlar benim öðretmenim.
Benim caným öðretmenim.

Her gün tomurcuk güller armaðan eder yarýnlara...
Baharý yaþatýr bizlere,
gelecek güzel aydýnlýk günler adýna.
Yeni yeni kalem tutan eller bile,
onun için sevgi sözcükleri yazar,
öðrendikleri el yazýsý harflerle,
Minik yürekler onun için çarpar,
Saçlarý belikli gencecik, tertemiz kýz öðrenciler onun önünde saygýyla eðilir.
Býyýklarý yeni terlemiþ delikanlýlar çeketlerini düðmeler karþýsýnda.
Ýçinde yanan sevgi meþalesiyle,
bilgi ve birikimleriyle,
tüm varlýðýyla benim öðretmenim,
benim caným öðretmenim.

Sen baþ tacý olmalýsýn,
insanca yaþamalý ve yaþatýlmalýsýn,
Ama Sana gereken deðer verilmese de,
Biliyorum...
Lügatýnda yer olmadýðý için karamsarlýða,
Bir gülücükle iç dünyandaki güzellikleri,
Gönlündeki gökkuþaðý ýþýklarýný yansýtacaksýn yüzümüze.
’Unutmayýn siz gülerseniz, dünya da güler.
Aðlarsanýz, yalnýz aðlarsýnýz’ diyeceksin yine...
Biliyorum,
sen, her koþulda gülücükler daðýtmaya devam edeceksin
Yeni nesiller çiçek açýp, dal dal boy verirken,
sen yine her zamanki gibi,
umut ve sevgi dolu bakýþlarýnla gönlümüzü fethedecek.
Tüm varlýðýnla yeni fidanlar dikmeye devam edeceksin,
gelecek güzel ve aydýnlýk günler adýna...



Ömürlü Aksoy, Aydýn/Didim




Sosyal Medyada Paylaşın: