sol yanýmda yarýmlaþmaya baþlayan bir sýzý var dokundukça ruhum ince bir elekten geçer
ama hasrete kurdeþen olan topraða diðer seçeniðim beyaz soluklu bulutlara sorar yaðmur ne zaman yaðacak sýrým sýklam aþk deme getirsinde olabileyime uyansam ne yazar ki!
sýr iki sýkýmlýk can ve yok oluyor geçmiþe beyleðim o anýlarýmýn hemen hemen hepsi nedense duygusuna yýlýþýk varlýðýn tuzaðýna düþen keyfi fukaralýktayým düþün vebali bendeyken uyansam ne yazar ki!
þahitsiz ruh kedere ortalýk ederken bile artýk dönüþü olamayan bir yoldayým þekerde bulutlarým þimdi griye uysun diye bulamdðým her þeyin kabuðuna bürünüp kapatýyorum gözleri mi? uyansam ne yazar ki!
belki böylesi daha hayýrlý olmuþtur ne aþkýn rengi pembe neden kristal boncuklu çocuk düþlerim büyüdü sevgim ona küçülenin ayakta kaldýðýný anlamaya da çalýþýyorum doðru varken yalana uyansam ne yazar ki!
üç kuruþun aðasý cebimde olsa kadere baðýþýmý teslim ederim de yok bir yerlerde çýkýk kalçalý kadýnlarýnýn kollarýnda hayalaz sabahlamýþtýr ben sonsuz aþka uyansam ne yazar ki! 25-12-2014 ÝSTANBUL ÞÝÝR ZARALICAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.