KIT KIYAMET
bir garip kentin
o garipliðinden yola çýktým
içine kapanmýþ,
orta yaþ anaç kadýn hayatý süren ruhumla
hangi köþeye iliþtiyse gözlerim
insana bol tebessüme kýt kýyamet yaðmakta gülüþlerim
bir emice pencere kenarýnda
gözlerini sabit bir noktaya dikmiþ
sanýrým bugün o gökyüzü ya hüzne boðulacak
ya da hepten çekip karalýðý üstüne, susacak
gelen yok ,gidenin eyvahýnda
adýna türküler söylenen
içi dýþý seni yakan koca þehir
demiþler ya
ayak sesleri kim vurduya isimlenir
yalnýzlýksa vurmuþ rüzgarýn uðultusuna kendini
yer gök saðýrlaðýnda ise
iþin sonunu da görür gibiyim
yani giden gitmiþ
gelenin sabrýna yanýyor sokak lambalarý
sonrasý mý?
enine boyuna yýrtýk o çocuk sesleri
birini , birinden ayrýt etmeye kalksan
mutlaka aðlayanýn,aç kalanýn sesi soluðu
yokluða yemin edebilir
ve gün aldý yükünü
tek baþýna kalan kediler
kendi gölgelerine sýrnaþýk
bir vaziyette saða sola itiþmekte
kýzýþmalarý olsa olsa
insanlarýn hikayesi
O da umurlarýnda deðil...
26-12-2014
ÝST
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.