Bir þehri doldurabilirsin Bir evi, apartmaný Sokaðý, mahalleyi Komþular da edinebilirsin Yüz(süzlüð)üne gülen Ya da yok sayabilirsin Suyuna karýþtýðýn ummaný
Sessiz ve sahipsizdir Ýçine doðru büyüyen þeyler
Herkes telaþlý Herkes tedirgin Yetiþememekten bir yerlere Herkes kazanmak derdinde Bir þeyleri Sorsan þimdi; Yüzüðü taksa parmaðýna havalara uçacak Aysel Sorsan; Zam gelse maaþýna dört baþý mamur olacak Mükerrem Biz bu yollarý geçtik Ahmet Ayaðýmýz yerden kesilmeden Gerçi þiirler okuduk mübalaðalý üzülen dertlenen Þiirler okuduk “ölüyorum gel” diyen Ama bildik mutluluk bir nokta Yaþamak süreðen
Ellerim Ahmet Devasýdýr bir derdin Kulaðým; dostun altýna serdiðim döþek Uzatabilirim bu listeyi ve sanýrsýn düþtüm gökten De kýrýldý kanatlarým Deðil Ahmet
Dedim iþte Aysel’e “Önce kendini sev Sonra baþkasý seni” Dedi “o sevsin illa ki”
Olmaz ki Aysel Deðiþir durmadan hayatýn nirengi
Sen kendini Hep kendini…
Varsýn bencil desinler!
Sosyal Medyada Paylaşın:
deniz-ce Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.