SEVMEK ZORMUŞ BE ANNE

Sevmek ne zormuþ be anne.
Ona ait olduðunun farkýna varmak,
Bunca zaman sonra,
Ne zormuþ be anne.

Hani zaman ilacýydý her þeyin.
Hani unuturdun diyordun.
Unutamadým be anne.
Kalbimi söküp atsam da unutamadým anne.

Dökülen mýsralarým artýk kurudu,
Fidan , selvi boylu oldu,
Toprak suyuna kavuþtu,
Ben onu unutamadým anne.

Yýldýzlar kayýp göçtü burdan ,
Gece anlamsýzlýðýný yitirdi ,
Dünya aþýklarý ayýrdý,
Karanlýða bürünmek zormuþ be anne.

Nerelerde sin þimdi
Hangi gül bahçesinde gezersin
Sevdiðin aðlar yanlýzlýðýndan,
Artýk geldiðinde söylersin anne.

Onsuz yaþamak neye yarar ki,
Bedenim bende ruhum yanýn da iken.
Sensiz artýk olamam ki,
Geldiðinde sevdiðimi söylersin anne.

Sosyal Medyada Paylaşın: