ÇANAKKALE DİRİLİŞ

Be hey gafil be melun,niye ayaklandýnýz?
Üç-beþ çapulcu olup,Ege’de toplandýnýz.
1453 size ibret olmamýþ belli.
1915’de geçeriz mi sandýnýz?

Gece gündüz demeden senaryolar kurdunuz.
Zorunuz neydi burada yetmedi mi yurdunuz?
Sayýsý on kat olsa da beceremez ordunuz.
Mehmedi bu kafayla yeneriz mi sandýnýz?

On binlerce namlunun arpacýðýnda vatan.
Basýldý tetiklere tan yeri aðarmadan.
Ya Rab bu ne hengame,bu nasýl bir cehennem?
Gökten mermi yaðýyordu,topraktan fýþkýran kan.

Sur oldu düþmana boðaz sanki etten kemikten.
Geçirmediler düþmaný ne alttan ne de üstten.
Ocean’ý tek baþýna gömdü Seyit Onbaþý
Ölmek var dönmek yoktu vazgeçmedi niyetten.

Mehmedim yalýn ayak,yarý aç yarý susuz.
Gecesi gündüzü yok hep tetikte uykusuz.
Anasýz babasýz yarsýz yaþanýrdý da,
Biliyordu yaþamaz Türk Milleti vatansýz.

Her saniyede bir can topraða düþüyordu.
Þehitlikti heyecan ölmekten korkmuyordu.
Çarpýþan mermilere aldýrmýyordu mehmet.
Azrail en çok da Çanakkale’de yoruldu.

Ayþe Ana, Fatma Abla,bacýmýz Elif.
Düþman gibi yuvasýnda sürmedi keyif.
Kucaðýnda bebesi sýrtýnda gülle.
Derdi ancak vatandý,deðildi zülüf.

Dört mevsimi yaþattý þu Boðaz Harbi.
Düþman tek deðildi top yekün geldi.
Kudretinden sual olmaz Rabbül Alemin.
Kar tanesine tezattý çarpýþan mermi.

Öyle bir güneþ doðdu ki karanlýklar ardýndan.
Gafilin nutku tutuldu,mahrum oldu akýldan.
Savaþmak yetmez diye ölmeyi emretmiþti.
Mustafa Kemal’di o,en heybetli kahraman.

Sulanmýþsa bir toprak,o milletin kanýyla.
Savunmuþsa yurdunu imanýyla canýyla
Ýstikbali pranga tutmaz Türk Milletinin
Tarihe adýný yazdý,þerefiyle þanýyla.

Geç de olsa gördüler çabalarý beyhude.
Ne TÜRK’e güç yeterdi,ne Yüce ATATÜRK’e
1453’de bir destan yazýlmýþtý
Yine tekerrür etti 1915’de.

Birleþse alfabeler,sana destan yazamaz.
Ordular gelse karþýna, sana mezar kazamaz.
Boðaz Harbi cihana perçinledi adýný.
Su uyur,gece uyur,sinsi düþman uyumaz
Kaçarken anladýlar,Çanakkale aþýlmaz...

_____________________________Murat BULUT








Sosyal Medyada Paylaşın: