Vakitsiz Ecel
Birgün ölü bulacaklar beni
Uzanmýþ öylece yatarken.
Yapmak istediðim onca þeye raðmen,
Birgün ölü bulacaklar beni.
Dört bir yana son haberim gidecek
Seni sevdiðimi kim nerden nasýl bilecek.
Sensiz bir ömürden gelen bu yürek;
Sana ermeden sensiz çekip gidecek
Belki sana rastlamak için gezdiðim bir yol baþýnda
Belki sana yazdýðým þiirin son satýrýnda
Belki de tesadüf bu ya,
....................................elele gezerken senle rüyamda,
Birgün ölü bulacaklar beni ýssýz yataðýmda
Yaþansýn diye, elleri göðe açýk her daim;
Ne çok düþ kurdu bu kalbim.
Yaþanmamýþ ne çok senli aþklara düþtü fikrim
Gözlerine bile deðmeden gözbebeklerim
Ne çok hayallerle süslendi senli özlemlerim
Tenim teninin tuzunu emmeden
Birgün olsun sabahý beraber seyretmeden
Ayný yastýða baþkoyup, birbirimizi doya doya sevmeden
Ne özlemler biriktirdim ölmeden evvel
Ýsterdim bulmasýn beni, seni bulmadan vakitsiz ecel
Birgün ölü bulacaklar beni
Üþüyorum ey sevgili !
Gel uzan üstüme, ýsýt beni
Ölüyorum avaz avaz, soðuyorum ayaz ayaz.
Gel de uzaklaþtýr terkediþi benden
Seninle Cananýný bulsun bu beden
Vuslata ersin; sakinleþsin ruhumdaki þu seni, sensiz de kalsa seven
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şehriban Şirwan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.