Sorun beni yaðmurlara,. sessiz sessiz dinmeyen sicim gibi çiseleyen yaðmurlara..
Mis gibi toprak kokularýnýn yayýldýðý, güneþin bile aþkýndan utanýp bulutlarýn arkasýna sýðýndýðý yaðmurlara..
Sorun sorun beni zifiri karanlýða, gecenin ayazýnda üþürken ruhum sarýlýp ýsýndýðým þefkatle saran kollarýna sýðýndýðým karanlýða..
Her geçen gün daha da baðlanýp derinliklerine gömüldüðüm aydýnlýðýn ne olduðunu ýþýðý unutturan karanlýða..
Sorun kimselerin olmadýðý bomboþ dünyada tek dostum kalan o yalnýzlýða beni sorun dört duvar arasýnda kaldýðýmda yarim yarenim biricik nefesim olan yalnýzlýða
Bir an bile olsun yakamý býrakmayýp ruhuma dost bedenime post olan o yalnýzlýða sorun sorun sorun ki anlayýn canýn çektiðini sorun sorun ki bilin o yarin sineme ektiðini.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sercan Çırağ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.