Yaþamý, sorgulamak çok kolay, çünkü, herkes kendi gözünden bakýyor, kahrolasý, þu çekilmez dünyaya... Birilerimizin, gözleri ýslanýrken, içinde gülüþleri vardýr, kimimizin de al yanaklarý öpülemez, tuz deryasýndan... Ve gülüm, sadece, sen baktýðýný görürsün, inatla, dünyanýn senin etrafýnda döndüðüne inanýrsýn... Diðerleri? baþkalarýnýn yaþamlarý, onlar "yalan" zaten!.. He kurban, senin "mutluluklarýn" var, acýlarýn, üzülerek kaybettiklerin, heyecanla kazandýklarýn var. Yani, sen kendi pencereden bakýyorsun, canýn yanýyorsa eðer, Ortadoðu’da, savaþ çýksa umurunda olmaz, ama sen mutluysan, aksilik bu ya o savaþ çýkarsa, "Hadi ya, azýcýk mutlu olacaktýk, nereden çýktý bu savaþ?.. " demen, nedense beni hiç þaþýrtmaz... Ýç huzurunu, sahte "mutluluðunu" bozacak þeyleri, asla sevmezsin, hele ki canýn yanýyorsa, zaten, batsýn bu dünya! Atilla Yüceak Aralýk 2014 Araþtýrmacý Yazar -Þair
Sosyal Medyada Paylaşın:
yüceak Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.