SENİ GÖRDÜM

Gazeteci dükkanýnda gördüm, beni benden eden dil -cu seni
Ýçime bir haller oluverdi, cemalinle kamaþtý gözlerim.
Aman YA RABBÝM ne hoþ endam var, o endam içinde apak teni,
Bana zindan etmez isen eðer, tün gün durmaz seni hep özlerim.
Bana ýrak durmaz isen eðer, tün gün durmaz hep seni özlerim.

Sangadak çýkýverdi aðzýmdan , bu latif kelamlar ben denizin,
Þaþkýn þaþkýn bakakaldý bana, kýpkýrmýzý oluverdi yüzü.
Hayraný oldum inanýn bana, pek nadide güzelliðinizin,
Ayýramadým ya ne ben ondan, ne de o benim gözümden gözü.

Haþa, utandýrýyorsunuz siz, ne güzeller var benden maada,
Demek hiç gözünüz açýlmamýþ, tek beni görmüþ olmalýsýnýz.
Ayýp denen bir þey var sanýrým, gözleriniz daim temaþada,
Ne deyim, elimde deðil kýzým, aþkla kalbime dolmalýsýnýz.

Hiç bir kelam etmeden ayrýldý, arkasýna bakmadan da gitti,
Ýçime yeis,hüzün bürüdü, gözlerimde hafif bir yaþarma.
Konuþurken kurduðum hayaller, havada sessiz uçup da gitti ,
Kendi kendime esefle dedim, olmadý yine aþkta baþarma.

KÜÇÜK OZAN umut sönmez asla kendine zulüm etme bu kadar,
Bir bakarsýn ki sedasýz giden, yollar sana camdan bir öpücük.
Bir coþku doðar palaspandýras ,kalbinin ücra yerine kadar,
Kim bilir? Ne sende ne de onda, silinmez ömür boyu gülücük.

KÜÇÜK OZAN ( CML DMR)
AÐIT’TAN.

Sosyal Medyada Paylaşın: