"Mezar taşım olmasın yattığım yerde".
Ayaz_Usta
"Mezar taşım olmasın yattığım yerde".
mezar taþým olmasýn yattýðým yerde,
------------------------------------------------
Belki bir gün çaresizliðimden kendimden geçeceðim.
Veya sana yazdýðým þiirlerimle geleceðim,
aslýnda aðlamak istiyorum bu akþam,
varsýn ýslak kaldýrýmlarý andýrsýn gözlerim’
yorgun anýlara sarýlmak nasýldýr bilirsin,
ve her kapayýþta gözlerini buz kesen ayaz’a.
Her halinle hatýrasýn’ yýrtýk resminle,
ve ellerim titremeye baþladý,
sigaraya sarýldým yetmedi!
Unutamýyorum öptüðüm ellerini’ var olduðun günlerde’
ve Baþladý gözlerim dolmaya yine!
Yokluðun unutulmaz oldu;
kolarým kavuþmaz’
boþmu kalacak artýk kucaðým. þöyle sevgili
Aklýma geldikçe’ dinmezki canýmýn acýsý.
Bu yazdýklarým zaten benim gözyaþým.
Biliyorsun çok geç artýk’ temize çekilmez son yaþadýklarým
ve suskun kalýyor artýk feryatlarým’
sanki Kendi tabutuma omuz vermiþ gibiyim..
hani gözlerimin gülen yani varya’ toprak kokuyor artýk’
mezar taþým olmasýn yattýðým yerde,
sadece ortsünler hislerimi yeterli.
Sahipsiz öylesine olmuþluðum bilinecek sadece.
Gönülde zulüm dolu gurbet;
sen yürekte onuralamaz bir dert oldun bende,
sen artýk tükenmiþ umudumda hayalimsin sadece.
Þimdi ebedi bir gülüþün’mü saracak içimi sence?
Ama ben dinlediðim türkülerde kökünü süzer,
dilimde parçalarým acýmý, ve çeker giderim,
Gözün arkada kalmasýn artýk.
Þefkatli bir kucak beklerken.
Ýçimdeki acý neydi?
bir bakirenin sarýlýþý deðildi kollarýn,
Hani biri sorar ya nasýlsýn,
çok þükür yaþýyoruz der gibi.
Eðer sevenler deðer bilseydiler
bu dünya bize cennet olurdu.
Bak gök yüzüne karanlýkta.
bulutlar paramparça.
sokak lambalarý kýrýlmýþ bozuk çalýyor.
Göz görmezki dar aðacýný þimdi....
Þimdi yüreðim de bir çocuk;
cebimde kýrmýzý bir Gül’den kalmýþ kýrýntýlar,
kokusu daha avuçlarýmda duruyor...
Öyle büyükmüþ ki’ içimizdeki yalnýzlýk,
sevilmeyi beklerken’ neden beklemeyi sevdik sanki?
Kýrýlan bir bardak gibi, insanýn kalbi.
Ve bilirsin ikisininde tamiri olmaz.
Bakma gülüþüme’ sadece acýlarýmý
gizlemeye çalýþan tek yalancý.
Sensizliðim kaç gün daha sürer sevgili þöyle?
Keþke hiç büyümeseydim’
büyüdüm de ne oldu sanki?
her gün kanýyor sol yaným.
Gidiyorum artýk, gidiyorum!
söyliyemediðim daha bir çok sözlerime emanet ol
hoccakal sevgili...
Ayaz Usta
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.