DELİ GÖNLÜM

YÜREK YANGINI

Dört mevsim ýlgýt ýlgýt esiyor deli gönlüm.
Zalimin nefesini kesiyor deli gönlüm.

Deliþmen duygularla bakarken ufuklara,
Umutla gözlerini kýsýyor deli gönlüm.

Þu kayan yýldýzlarý toplayýp birer birer,
Yeniden asumana asýyor deli gönlüm.

Sonsuzluk ummanýnda kulaç atýp yarýna,
Hakikat sahiline basýyor deli gönlüm.

Beyhude hülyalarý terk edip kuytulara,
Nefsi kelepçeleyip kasýyor deli gönlüm.

Yürek yangýnlarýyla içerken kana kana,
Her yudumda daha çok susuyor deli gönlüm.

Nice azgýn hevesi aslanlara yem edip,
Bir ceylan yüreðinde pusuyor deli gönlüm.

GÜNBEYLÝ’nin derdini dert edinip kendine,
Haykýrýp dermanlara susuyor deli gönlüm.

Sevda mevsimlerinde esiyor deli gönlüm...

Mahmut TOPBAÞLI



Sosyal Medyada Paylaşın: