Sen Gelince Aklıma Susuyorum

Sen gelince aklýma susuyorum.
Uykularýmýn en kötü kabusu ,
Rüyalarýmýn en korkunç hali,
Sen gelince aklýma Sýrtýmý dönüyorum, gerçeklere.

Romanýn ortasýnda hatýrlýyorum, seni
Aklýma gelince býrakýyorum, bütün kurduðum kelimeleri
Bozuyorsun beni, bedeni mi
Sen gelince aklýma gözlerimi kapatýyorum.

Hatýrlamamak istesem’de , gözlerim arýyor seni,
Resimlerini, bana býraktýðýn bütün kabuslarý,
Nefesim, nefesini çekiyor, sana baðlýymýþ gibi.
Sen gelince aklýma ,boynumu büküyorum...

Saatlere bakýyorum gizlice, sana belli etmesem de ,
Adýný hafifçe fýsýldýyorum, kulaklarýný çýnlatmadan,
Sokaklarýn’dan geçiyorum habersizce,
Sen gelince aklýma çekiyorum, bütün çocukluk yanlarýmý...
Sosyal Medyada Paylaşın: