Mevsim sonbahar sevdiðim Yapraklar yavaþ yavaþ dökülüyor Hava sanki yokluðunu anlamýþ gibi, kalbi donduruyor.
Hüznün ve acýnýn kaðýda dökülen tek tarafý, Hayatýn benden götürdükleri. Getirdiði her þey seninle beraber gitti. Mutluluk, sevinç, ve güzel olan herþey.
Merak ettiðim tek þey. Gidiþinin sebebi deðil, Neden diye sorarsam verecek cevabýn var mý sadece o..
Elbet bu sonbaharda bitecek. Ardýndan gelecek kýþ daha da yýkacak. Herkesin bir eli yarda, benimki býraktýðýn gibi bomboþ.
Sonra ilkbahar gelecek. Sen gittiðinde gelen soðukda gidecek. Kuþlar tekrar ötecek. Çiçekler tekrar açacak Ama yokluðunu unutulmayacak.
Ve yaz gelecek. Herkeste bir heyecan bir coþku. Ama ben periþan, Sebebi ise, mevsim yaz. Ama içimde hep sonbahar.. Sosyal Medyada Paylaşın:
hsn.eksi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.