Dediler..

sonra dediler ki , ’olmadýn, olamadýðýn için alnýndaki o kambur.’

kendimden çýkmam için uzatýlan akasya dalý
kendimde kalmam için omuzlarýma býrakýlan çocuk ölüleri
kadar gerçek deðilmiþ.utan anne.sonra beni ..

benim kalbimi siyah, huzursuz bir kelebek emiyor
benim sesim içimdeki saatler içinde durdu
benim zamaným bitti, geçen, geçemeyen
her þey benim..

gidemeyen ayaklarým defterlerde eriyor diye
yerli yerinde.her þey inadýna hiçlik kadar gerçek.

sonra dediler ki :
sen bizi hiç sevmedin
sevsen, ölürdün...
Sosyal Medyada Paylaşın: