Þarkýmýzý dinliyorum yalnýzlýðýmla. Gözyaþlarýmla ýslanmýþ bir resim var elimde. Bir ucu yýrtýk,eski. Kadehim önümde. Sarhoþluðum þaraptan deðil,biliyorum. Çaresizliðimden,umutsuzluðumdan,sensizlikten.
Yýpranmýþ bir aþk var mazide. Yaralarý kabuk baðlamýþ Ama hala derinden sýzlayan. Bir hiç uðruna yitirilmiþ. Gurur yüzünden çürümüþ.
Bir daha sevecek olsam Unutacaðým seni. Ama nafile söz dinlemiyor bu kalbim. Kýrýldým,parçalandim ama Vazgeçmedim,vazgeçemedim.
Seni hala seviyorum kahretsin! Acýmý hafifletecek bir þey yok senden baþka. Eriyorum,tükeniyorum Ama hala deli gibi seviyorum. Senin aþkýn derinlerde bir yerde Çýrpýndýkça batýyor yüreðime. Ýçimdeki hüzün denizinde boðuluyorum. Kahretsin!Seni hala, Herþeye raðmen çok seviyorum!
Sosyal Medyada Paylaşın:
unwritten Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.