Vurdular gençliðimizi, Silah sesi yoktu Etraf pýrýl pýrýldý Uyandýk ki vurulmuþuz Faili meçhul bir cinayate gitti gençliðimiz Etrafta kan yoktu Leþ yoktu Ah yoktu Vah yoktu Sessiz sedasýz sabah ezanýnda Akþam güneþin batýþýnda Vurdular gençliðimizi Biz uyuyorduk Hep uyuttular bizi Biz hep uyuduk Vurdular gençliðimizi Ezanlar okunuyordu Selalar veriliyordu Bir nine aðýt yakýyordu Biz uyuyorduk Ölüm uykusundaydýk Acýtmadan canýmýzý Uyuþturarak kanýmýzý Vurdular gençliðimizi Biz öldüðümüzü bilmiyorduk Geziyorduk Gülüyorduk Eðleniyorduk Hayat devam ediyor sanýyorduk Vurdular gençliðimizi Yýldýzlar gökyüzünde pýrýl pýrýlken Güneþ tam tepemizde bizi ýsýtýyorken Bazý evlerde Kur’an okunuyorken Bir þarkýnýn sözlerinde Bir gazetenin manþetinde Vurdular gençliðimizi Gülüp eðleniyorken Kahkahalara boðarak Yaþýyoruz sanýyorken En güzel çaðýmýzda Daha on yedisinde Vurdular gençliðimizi Biz öldüðümüzü bilmiyorduk!
Sosyal Medyada Paylaşın:
EYLÜL ASYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.