KIYAMET ÇİÇEKLERİ...
Bir gece vaktiydi;
Yani dolunaydý,
Dizlerim tir tir titriyordu.
Dilimde en illegal cümleleri kuruyordum.
Yaþadýklarýmý unutmamak için
Çocukluðumu hatýrlamaya çalýþýyordum.
Her gece yüreðimi yýpratýyordum,
Kendi sesimi kalbimde boðuyordum;
Ama anlamýyordunuz.
Gencecik düþlerimi,
En ideolojik i mgelerle süslüyordum;
Ama duymuyordunuz.
Avuçlarýmdan güvercinler uçuruyordum,
Hiç olmayan özgürlüðüme;
Fakat siz görmüyor dunuz.
Þeytan daha rüyalarýma bile girmeden,
Yastýðýmýn altýndaki kýyamet çiçekleriyle uyuyordum.
Serin ýrmaklar geçiyordu düþlerimin içinden.
Bütün kirlerimi yýkýyordum hayallerimde sanki
Ve her ölüm haberinde cayýr cayýr yanýyordum.
Bir gül gibi taþýyordum anamýn o son öpücüðünü ellerimde;
Ama bilmiyordunuz.
Gecelerin en ürkek yarýlarýnda,
Sokak baþlarýnda beklerdi hep ayný karanlýk.
Hangi gayrimeþru bir iliþkinin piçiydi unuttum;
Üniversiteyi iþgal eden torbacýnýn
Bize dokunan kanlý dilleriyle,
Üç beþ kafadarla hep bir aðýzdan,
Avaz avaz, yüreklerini yýrtarcasýna
“Allah yoktur” diye baðýrdýklarýný hatýrlayýp,
Kahroluyordum, duymuyordunuz.
Oysa bir zamanlar
Gül ekerdim yüreðimin topraklarýna,
Baðlama çalar hoyrat okurdum.
Kimseye çaktýrmadan
Yýldýzlar çalardým gökyüzünden.
Misal, günübirlik aþklarým da vardý benim.
Siz hiç hayatýnýz da,
Ýki yüz yirmi voltluk çýðlýklar attýnýz mý?
Tekme tokat giriþtiðiniz oldu mu?
Baþýnýzý bir yerlere çarpmasýn diye,
Ellerinin arasýnda tuttuðunuz sevdanýzla,
Ölüp ölüp dirildiniz mi
Bir bozlak avazýnda?
Yalnýzlýk saatlerindeki baðýmlýlýðým, izbe örenler.
Sarhoþluk kadar ömrüm olsaydý keþke anne
Ve bir mitralyöz gibi patlamasaydý damarlarým da kýyamet çiçekleri.
Zemheride ateþ olup yanmasaydý ruhum…
Söyle anne, gül kurusu akþamlara takýlý kalan anýlar hatýrýna.
Ölmek, ardýmda bir uçurum gibi býrakýp gitmek midir hayatý?
Oysa acayip düþlerim vardý, anlatsam inanmazsýnýz.
Aþký aþk gibi yaþayacaktým, ölümü ölüm gibi.
Can çekiþmelerden muaf olacaktý ellerim.
Misal; analar bir daha aðlamayacaktý.
Avuçlarým da günahkâr günlerimden kalma,
En serseri sevinçlerimi toplayýp,
Saklambaç oynadýðým çocukluðumla geldim.
Þimdi saklayýn beni kendimden,
Ya da öldürün, o acý günlere geri göndermeyin,
Þah damarýný kestiðiniz gençliðim gibi.
Bu son gecemde rüzgâr,
Bir yalnýzlýk gibi daðýtýrken anýlarýmý
Ýzbe bir örende,
Eroine takas ettim bütün yarýnlarýmý…
Peri Feride Özbilge
20.12.2014
Deðrli üstad suskunbiradam (Turgay COÞKUN) ustama,þiirime hayat verdiði için çok çok teþekkür ederim...Yüreðinize emeðinize saðlýk efendim....saygýlarýmla
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.