Şehrini Dolaştım Sabaha Kadar

Kör kütük aþkýnla düþtüm yollara
Þehrini dolaþtým sabaha kadar
Unutma, gelirim demiþtim sana
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Neyin rüzgârýydý baþýnda esen
Ölür müydün adres deðiþtim desen
Sýcak yataðýnda uykudayken sen
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Sessizlik çöktükçe hüzün bürüdü
Hayalin ardýndan çekti sürüdü
Gözlerim daldýkça yaþlar yürüdü
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Sokak sokak kapý kapý aradým
Gölgeleri kuytularý taradým
Þikâyet etmedi attýðým adým
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Bir ara camlarda perdene baktým
Ben bende deðildim kendim de yoktum
Yayýndan fýrlayan serseri oktum
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Yokluðun içime dert oldu koydu
Vefa dedikleri sence bu muydu?
Yaðmur yaðdý gece birden soðudu
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Islandým üþüdüm nasýl da açtým
Saymadým kaç paket sigara içtim
Tepeden týrnaða sana muhtaçtým
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Þafak söktü ezan sesi duyuldu
Canlýlar uyandý yola koyuldu
Düþlerine sýzan sarhoþ ayýldý
Þehrini dolaþtým sabaha kadar

Bilal KARAMAN

Sosyal Medyada Paylaşın: