AYRILIK

Kokun bana çok yabancý,
Ýzah edilemeyecek kadar hüzün dolu.
Hissedilmesi zor olan bu aþkta,
Ellerin benden çok uzakta.
Gölgen bile yok artýk…
Nerden nereye gidilebilir ki sensiz ?
Ýçimdeki çocuk hala aþýk !
Seni her gördüðünde bir anlýkta olsa durur kalbi ,
Elleri heyecandan titrer ,
Gözleri mutluluðu tebessümüyle si mgeler…
Ne olsun istersin þimdi?
Ýçimdeki çocuk ölsün mü?
Gözyaþlarýný kalbine hançerleyip,
Bir ömür ,
Yaþantýsýnda hüzün mü?
Býrak o versin kararý…
Sen onu terk etme,
O terk etsin senle mutluluk dolu hayatý…
Býrakýp gitsin senden uzak meyhanelere !
Býrakýp gitsin seni…!
Aþkla büyüyen bu çocuk,
Dayanamaz planladýðýn bu oyuna,
Oyuncun olamaz baþrol onun olsa da.
Býrak o versin kararý,
Senin içinde böylesi iyi þimdi…
Çoktan hayalini kurduðun ayrýlýk,
Yabancý gelmedi deðil mi bu son ?
Gelmez tabi son sahne ayrýlýk iþte…
Oldu olmasýný istediðin,
Bir türlü anlam veremediðim ayrýlýk…!
Habersiz misafirmiþ gibi deðil,
Zile basýp ta geldi…
´Yolun açýk olsun´ demek isterdim,
Ama yolun geçemeyeceðin engebelerle dolsun…!

...MügegüM...
M.S
Sosyal Medyada Paylaşın: