KAÇ KARLARDA SONBAHARI YAŞAMAK

bu Bir sevdadýr
bu bir özlem
bu bir hüzün..
kar çiçekleri topraktan bir bir çýkarken
kaçkarlarda sonbaharý yaþamak
beyaza bürünür tepeler
ve inine çekilir kelebekler
gelin olur süslenir daðlar
soðuk düþer sularýna
közde kavrulurken yüreðin üþürsün
ve kimsesiz düþünürsün
buz keser tenin
kalemi tutmaya yetmez ellerin
kaçkarlarda sonbaharý yaþarken
aðaçlar kýzýla boyanýr
ufuklara inat edercesine
eteklerinde daðlarýn
hazan düþer baðrýna
kiyametler kopar titreyen tenimde
kesilir nefesler tutmaz ayaðýn
yamaçlarýnda solar çiçekler bir bir
savrulur yapraklar
beyaza rehin düþer topraklar
vurgun yemiþ balýklar gibi
savrulur durur beyazlar
otlarýn arasýnda
karýncalar çekilir yuvalarýna sessiz sessiz
ayrýlýk zamaný gelmiþtir kaçkarlardan
ve.. herþey benim kadar kimsesiz
unutursun senenin yorgunluðunu
burunlara sinen tezek kokusunu
yaðýný ,ayranýný,yoðurdunu
mýhlamasýný
dönüþ hazýrlýklarý baþlar
ve hýzlý çalan yürekler yavaþlar
bir baþka bahara umut edercesine
gönül demlenir gamla kederle
kestane dikenleri batar yüreðine
gün doðumunda
gün batýmýnda
bu son feryattýr dersin
ve kaçkarlarda sonbaharý beklersin
güneþin kýzýllýðý
gözlerinde
hüznün ahengi
yüreðinde
sensizlik bestesi yaparken
özlem kusan yüreðim
feryatlarda
seni özlüyor...
seni bekliyor...
sana hasret....
ölüme inat.....
sensizde seni yaþýyor
zaman güneþi zifire boyarken
ve ben...
sensiz ben...
kaç karlarda sonbaharý yaþarken.......

-----MEHMET ÖZTÜRK---

---parkbeni---
Sosyal Medyada Paylaşın: