SAĞANAK

SAÐANAK
Hiç aþký tatmayacak sanýrdým,
Yüreðim þimdi aþk saðanaðýnýn esiri oldu.
Sýrýlsýklam param parça aðlýyor yüreðim..
Ne olur tut yüreðimin ucundan artýk ýslanmasýn.

Bu gece gökyüzü masmavi,
Yýldýz yok, Ay görülmüyor.
Yüreðim yasta hem de çok hasta.
Hüzün yaðmurlarý altýnda sýrýlsýklam,
Yine saðanaklara yakalandým açýk havada.

Her bakan göz arkasýnda acý gizlenir.
Her gülen dudak bükülüþünde hüzün var.
Her seven yürekte acý bekler.
Aþk acýnýn saðnaklarýyla beslenmiyor mu?

Bu gece yüreðim alevlerin ortasýnda,
Büklüm büklüm yanýyor.
Aþk kokuyor alevlerin külleri.
Savruluyor gönlüme doðru.
Küllerden yeniden doðuyor aþk,
Saðanak aþklarýn kurbanýyým ben!

Sorma beni saðanaklara teslim edeni,
Bilirim ki o da bir vefasýzýn kurbaný.
Bu âlem aþk kurbanlarýyla dolu,
Acýlarýn çocuðu benim yüreðim.
Yüreðime çadýr kur, ýslanmasýn saðnaklarda.
Usulet Güner

Sosyal Medyada Paylaşın: