Ayný denizin kenarýnda sen, uzaklarda nisan yaðmurunu bekliyorsun, tekrar çiçeðe durma hayalini büyütüyor gidene döktüðün yaþlarýn. ben, hayali bir rýhtýmda denize düþmüþ göðü seyrediyorum tüm griliklerin dumaný üstünde baharýn göðsünden yeni çýkmýþ gibi kokuyor deniz üzerine yapýþan taze hüzün.
Ve gel gitler gel gitler gider gelir, gelir gider...
Ayný rüyanýn ortasýndayýz birden yýrtar vapur sirenlerini kanunun tellerinden dökülen/yükselen bildik o týný deli mavine usulca griden perdeler çeker ceviz tanesi kadar donmuþ ahlar bir dua gibi dilinden düþer de düþer yüreðini döver de döver peþinden yaðmura tomurcuklanýr bahar bir çeyiz sandýðý içinde kýrýk sazýn üç teline asýlý boðazlanmýþ vedalar yankýlanýr saz, kanun ve vapur evrenin tüm seslerine gebe kalýr firavunu boðazlayan bir kadýn belirir ve parlar profilden koyu siyah iri gözleri doðmamýþ günün tekmeleri gibi sandýðýn duvarlarýnda bir görünür bir kaybolur...
sen, kendi sabahýna uyanýyorsundur artýk ardýndan ölü vedalarýn kanýyla tüm sabahlarým kýzýla boyanýr
Ayný denizin kenarýnda ayný güne uyanýrýz. sen, dalga dalga gelen umudu bekliyorsundur karþý kýyýda. ben, sandýðýmdaki vedalarý döküyorumdur rýhtýmdan demir alan umudumun ardýna Sosyal Medyada Paylaşın:
notes Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.