BİLEMEDİM..

Bilemedim gecemin nasýl sabah olduðunu,
Ayýn hangi vakit vedada bulunduðunu,
Ve güneþin hangi vakit kapýmý çaldýðýný..
Gözümden akan yaþýn; yüzümü nasýl yaraladýðýný,
Yaralý yüzümün nasýl kabuk baðladýðýný,
Ve küle dönmüþ sigaramla nasýl küle döndüðümü...
Bilemedim türkülerin beni anlatamayacaðýný,
Baðlamada bir tel olamayacaðýmý, kemanda bir eþik,
Meyde bir nefes, bataklýkta bir kamýþ...
Bilemedim arpa olup ekildiðimi, baþak olup büküldüðümü,
Harman edilip savrulduðumu,
Rüzgarýn savurduðu bedenime nasýl bir aðýt olduðunu...
Bilemedim sýmsýký sarýldýðým hayatýn enkaz altýnda kaldýðýný,
Yaþattýðým umutlarýn çýðlýk attýðýný,
Ve çýðlýklarla yýrtýlan yüreðimin nasýl diz çöktüðünü...
Bilemedim duaya duran bedenimin hal ile nasýl halsizleþtiðini,
Huzur-u mahþere ne vakit ereceðini,
Kurulmuþ divan-a ne ile cevap vereceðini,
Can çekilirken insan-ý kamil olanýn Hak Ýllallah diyeceðini...

Gürkan BEKTAÞ - ÝSTANBUL / 2010
Sosyal Medyada Paylaşın: