YAPAYALNIZ
Karanlýk beynimde hücreler yalnýz
Günüm geçmiyor ki bir gün ýzdýrapsýz
Sözler kifayet etmiyor yürek demsiz
Dolaþýyorum kalabalýklarda hep yapayalnýz.
Nerde bir ýþýk görsem oraya koþuyorum
Bugün benim mutlu günüm deyip coþuyorum
Canlýlar içerisinde ölü gibi yaþýyorum
Geziyorum kalabalýklarda hep yapayalnýz.
Gönlümesöz geçmiyor son bulsam
Otursam bir kenara hayaller kursam
Ne zaman düþümde mutlu biri olsam
Rüyalarýmda geziyorum hep yapayalnýz
Hasretim artýk mutluluklara hep hasret
Ýçimden bir çýðlýk diyor biraz sabret
Hayatým boyunca ödedim hep diyet
Sevdalar içinde sevdasýz hep yapayalnýz.
Kim beddua etti kaderim böyle kadersiz
Denizlerde yüzüyorum rotasýz, gemisiz
Her halde bu dünyaya insan olarak gelmiþiz
Ýnsanlar içinde yaþýyorum hep yapayalnýz
Onca yýllar geçti hep mutsuz yaþadým
Önümde engeller hepsini kazasýz aþtým
Mutlu olmak için sahte kahkahalar attým
Gönülsüzlerde yaþýyorum hep yapayalnýz.
Kul Özcan’ým kaderim deyip ona uydum
Saygýsýzlýk, sevgisizlik çok laf duydum
Ben seni hep baþýmýn üstüne koydum
Sense ittin sokaklara beni hep yapayalnýz.
ABDULHAMÝT ÖZCAN.
22.11.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.