//Bu yara baþka yara, dertliyim yardan yana//
Yüreðimde kabuk baðlamýþ yaralara
Dokunma kanýyor durmadan.
Dayanamýyorum,
Süzülüyor damla damla.
Her yanýmý kuþatmýþ
Ýliklerimi sarmýþ
Þuursuzca akýyor, aksýn!
Aksýn kalemime ben yine de yazacaðým
Her þiirimde sen varsýn…
Göz rengim solmuþ donuk bakýyor
Gülümsemeyi unuttum
Hani, çok sevmene raðmen,
Öpemediðin dudaklarýmý
Buruk bir sevda sarýyor,
Ayazda kalmýþ gibi morarýyor varsýn morarsýn
Yine de her þiirimde sen olacaksýn…
Çok çaresizim,
Ne kadar arzu etsem de, istesem de
Duygularýmý yitirdim, hissizim
Dudaklarým sevgiye aç uyuþmuþ
Parmaklarým kýrýlmýþ bedenini saramaz, sarmasýn
Ben yazacaðým þiirlerimle saracaðým seni…
Yine de yapamýyorum
Gönlüm bir tuhaf, yüreðim can kýrýðý dolu olsa da
Yazýyorum sitem dolu þiirimi…
Art arda eklediðim kelimeleri
Sana olan tutkuma benzetiyorum
Öyle kenetlenmiþler ki, kopmamak için
Zincir halkasý olmuþlar
Seni kýrmamak adýna,
Cümlelerimi tutsak ediyorum dizelerime
Kalemim mahkûm parmaklarýma,
Olsun
Kýrýlsa da parmaklarým
Her þiirimde seni yazacaðým…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
18.04.2014