KİRPİKLER AF DEĞİL

Küs müsün dargýn mý tanýmadýn mý?
Gözlerin gözüme deðmeden geçti…
Duydun da vefasýz inanmadýn mý?
Hasret yudum yudum kanýmý içti…

Kapýma vuslatýn eli vururken;
Akan gözyaþlarýn artýk kururken;
Ne vardý hayýrsýz durup dururken;
Sözlerin ayrýlýk kefeni biçti…

Yabancý elinde çýkar mý fallar;
Bahtýmýn gecesi bitmeyen yollar;
Baharý görünce yeþeren dallar;
Yine mi hep kahýr çiçeði açtý…

Ne zaman biz bize gezdik el ele;
Yüzünde tebessüm örnekti güle;
Mýzrabý vurduðum biçare tele;
Hayalin düþünü býrakýp kaçtý…

Kahretsin bugünde beklenmiyorum;
Özlem þarkýsýna eklenmiyorum;
Pusuya gerek yok saklanmýyorum;
Kirpikler af deðil vur emri seçti…

Ali ALTINLI – 17/12/2014
Saat: 15:06

Sosyal Medyada Paylaşın: