Bu gün yine gözlerimde mâzi yanýyor; Yüreðimde küle dönen aþk uyanýyor. Bu gün yine geçiyorken gülerek serden; Yaralarým süzülecek belki de yerden. Zafer elbet mefkûremde dirilecektir Zafer için gönüllere girilecektir. Gönülleri birleþenler övünsün o gün, Ölüm bile onlar için olmalý düðün.
Ey dâvâya vurulanlar selâm sizlere! Hasretlerde durulanlar selâm sizlere! Selâm sana Ahýska’da çile çeken genç! Selâm sana Türkistan’da hilâl takan genç! Demir daðlar nefesinle erimelidir! Azerbaycan- Kerkük-Kýrým yürümelidir! Ýstikbâle tasa çekme, belirecektir! Yollarýna kim çýkarsa delirecektir! Selâm sana ey evladý vurulan kadýn! Düþmanýný sevindirmek deðil muradýn! Ciðerlerin yanýyorken acýný sakla; Sen bir Türk’sün gözyaþýný göze yasakla! Vurulanlar hürriyeti getirecektir; Türk dünyasý esareti bitirecektir! Bu gün belki kan kusarken ýrkýnýn eri, Yarýn bütün zulmedenler öpecek yeri. Evladýnýn acýsýndan aðýt yakma sen Unutma ki bir adýn Türk, biri Ötüken! Sen bir ýrkýn ocaðýsýn ve kutlu ana Ýçin yansa yine sarýl zafer duâna!
Ey gurbette Türk’tür diye horlanan yiðit! Ey lokmasý boðazýnda zorlanan yiðit! Yýllar yýlý öz yurdunda öteye düþen, Vatanýný sevdi diye hücreye düþen, Tabutlukta iþkenceye meydan okuyan, Ülküsünü bayrak gibi göðe dokuyan, Turan için yüreðini hasta edenler, Ve bu aþkla bu dünyadan yalnýz gidenler! Ruhunuzda bâki sizin hâlâ andýnýz, Ki Allah’a þüphesizce hep inandýnýz! Kutlu yarýn elbette ki sizi selamlar! Türk’e yalnýz, Türk’ü diyen sözü selamlar. Milli devlet sýzýmýzdýr, alýn yazýmýz, Çektiðimiz çilelerden artar hýzýmýz. O günlerin hayâliyle içim eriyor, Fakat yine teselliyi Mevla’m veriyor. Þüphesiz ki derdimizi dinleyecektir, Gök bayrakla bu yeryüzü inleyecektir! Ey güzel kýz, ardýmýzdan býrakýn yasý; Sizin için ruhumuzun Kýzýlelma’sý. Kopuzlarla coþuyorken Türk’ün boylarý, Çin seddinde yapacaðýz elbet toylarý! Kara toprak öper ise bedenimizi Kalacaktýr yarýnlara ülkünün izi. Kür þâd gibi belki yere serileceðiz, Fakat bu aþk yaþadýkça dirileceðiz!
Selam Türk’ün þeref dolu sabahlarýna! Bayrak için selâm duran silahlarýna! Selâm olsun akýnlarýn þanlý erleri! Selâm olsun bu dâvânýn mâ’nâ pirleri! Siz tarihten sayfalarý yormalýsýnýz; Kucak açýp Atsýz þâdý sarmalýsýnýz! Ki ömrünce o bu anýn düþünü gördü! Altay’larda pusatlanýp atýný sürdü. Türk boylarý duyuyorken öz sesimizi, Irkýmýzý bilmeyenler anlamaz bizi. En ilerde yere düþmem deðildir tasa Vatan için çarpýþmaktýr erlikte yasa! Elbette ki Altay’larda gezecek ruhum, Alp yürekli yiðitleri süzecek ruhum. Eðer nerde Atsýz ata derlerse ne hoþ! Haydi, sende benim gibi fikirlerde coþ! Dinsin artýk içindeki elem ve keder! Ýstikbâle bir kulak ver; o da bunu der! Türk’ün þanlý ihtilâli belki de yarýn! Ýlk neferi olmalýsýn! Geç kalma sakýn! Alp Er Tunga - Oðuz Kaðan doðrulacaktýr Ve Makberî aþkýnýzla yoðrulacaktýr! Kürþad bile þaþacaktýr cenkte izlere, Kucak açýp gel diyecek elbet sizlere!
__________Gerekirse gökyüzünden güneþi indir; __________“Yüzde yüz Türk olduðunda cihan senindir”
______________________Makberî Sosyal Medyada Paylaşın:
Makberî - Ahmet Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.