seni kaybetmekti en büyük korkum
o da geldi bak baþýma
yalnýzlýðým oldu tek arkadaþým
sýrlarla kaplý dünyamda çekildim kabuðuma
sanma suskunluðum çekindiðimden
geçmiþte içtiðimiz bir fincan kahveden de
tükenmiþ sen de maziye saygý
gün yaþadýðýn bu gündür
unutma
her gecenin bir sabahý vardýr
hangi karanlýk sürmüþ sonsuza dek
hayat dediðin iniþli çýkýþlý deðil mi
yapýlanlar kaybetmeye deðer mi
bir düþün gel kendine
tükenmiþlik sendromu yaþýyorum içimde
dýþa vurur içimdeki isyan yangýnlarý
söndüremem bitmiþ takadým
koþsam da sana adým adým
uzaksýn dokunamam ki
söyle kalbinde hiç mi yok yerim
silindi mi yüreðindeki izlerim
gözlerimdeki yaþlarla yolcu ediyorum
hayallerimden de sileceðim seni
bir gün döner diye bekleme beni ...
Refik
17 . 12 . 2014
Ýstanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.