gözlerimin buðusunda boðuluyorum gönül penceremden sýzan her damla kahreden bir yalnýzlýða bulaþýyor yavaþça.
hata zincirleriyle baðlanmýþ kollarým çözemiyorum.
en kötü karar kararsýzlýktan iyidir dense de bir parça düþünce payý býrakmalýydým geleceðe þimdi gömülü umutlarýmý çýkarmaya çalýþtýkça arka bahçemden týrnaklarým sökülüyor dibinden piþmanlýklarým ayyuka çýkmýþ birer meteor gibi tek tek dökülüyorlar maskesiz yüzüme çarptýkça ses gelir derinlerdeki bitimsiz ayrýlýklardan her biri ’’ah’’ kadar yakýn bana..
gülümsemek haram kýlýnmýþ dudaklarýma göðsümde hýçkýrýklarým intihar ediyor kendi ilmeðini boynuna geçirerek en çok ellerim ah o nereye koyacaðýmý bilemediðim buz daðlarý erimiyorlar gözyaþlarýmla bile sýcak bir elin dokunuþuna hasret gözleri açýk gidecekler.
çýkmaz bir sokaðýn karanlýk yüzündeyim yýkmak için dokunsam duvarlarý o karanlýðýn altýnda kalacaðým.
biliyorum yaþamak için geç ölmek içinse erken henüz tercihlerimin kurbaný olan ben sadece pencereden seyrediyor hayatý gelip geçen insanlarýn tarifsiz yüzleri kendi içlerine dönük kimi kadýn eteklerini uçurarak sevgilisinin kolunda salýnýyor nispet gibi geliyor bana kimi adamlar þapkayla beyinsizliklerini saklayarak ellerindeki bastonu arada camýma týklatýyorlar çöküyorum olduðum yere dizlerim sürekli saklanmaktan yorgun perdeyi çekecek gücü bulamadýðýmdan suçluyum lambalarý yakacak cesaretim de yok yokmuþum gibi numara yapmak kolayýma geliyor.
’’bir gün’’ diyorum kendi kendime o pencereyi sonuna kadar açýp kuþ gibi uçacaðým kaderimin yazýldýðý yere bekle hele hayat beni belki de bu sefer bir kelebek olup konacaðým yarin omuzuna üç günde üç gündür diyerek.
Ayvazým DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayvazım Deniz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.