GÜLİZAR
Adý Gülizardý
Sokaklar ona aþinaydý
Geçince ardýndan gül kokusu kalýrdý
Peþinde pervane olanlar düþer bayýlýrdý
Cennetten kovulan bir huri sanýlýrdý
Adý Gülizardý
Bahar ona meftundu
Tebessümünde kelebekler uçuþurdu
Gülüþünde Gül bülbülle buluþurdu
Kederinde nergisler buruþurdu.
Adý Gülizardý
Dillere destandý
Dönüp dolaþtýðý yer Gülistandý
Dilhun olsada o hep Handandý
Sevdiði varsada aleme Nihandý
Adý Gülizardý
Meltem olup eserdi
Samyelinde nefes keserdi
Hain nazarlarý hissederdi
Ürkek bir Ceylan gibi dönüp giderdi
Adý Gülizardý
Turkuaza bürünür gezerdi
Zümrüt yeþilinide severdi
Mevsiminde erguvani ton seçerdi
Kalan renkler ona küserdi
Adý Gülizardý
Tenhalarda açan zambakdý
Sadece kendi aynasýnda parýldardý
Saklý bir gözden baþkasýna haramdý
Þairlere ilham olan endamýydý
Adý Gülizardý
Belki gerçek belki masaldý
Cemil sýfatýna güzel bir emsaldý
Bakýnca dýþardan oldukça uysaldý
Gecenin silüetinde ýþýldayan aysaldý.
Turan UYSAL
12 Aralýk 2014
Miesbach
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.