“ Þimdi gitme emi þehirler bu denli üþürken üstelik tüm kentin sokak lambalarý açýkken hele…”
Sen gelirdin ben demlenirdim
Adýmlarýn kaldýrýmlarým
Dakik geçer gölgen
Düþler sürerdim yollara
Ýki bardak çay içmiþliðimiz
Öpüþmüþlüðümüz gecede….
Akþam oldu mu sen var olurdun
Nefesimde kandil türküler
Ve ellerinden kalma kokun kelepçem
Yokluðunda hayal çizen þu insanlar…
Geceler geçer gün doðar
Düþerim küserim az vurulurum
Dudaðýndan kalma eski bir ýslaklýk bu
Camlarda nem kapýlarda paslý menteþe
Karþýmda kurulmuþ Pazar
Üçü beþ lira
Bir þiir bedava
Davalar pazarlýkta ben meydanda
Ya ne zaman geleceksin…
Karþý çýkmýþým kýþ üþümüþ
Çarþafa dolanmýþ sigaram bir gün
Uzak yollarým tütmüþ
Ben bir hayal kurmuþum
Bir ÇARÞI’nýn en ortasýnda
Seni ben ÖZGÜRLÜK kadar sevmiþim ey kadýn
Kitaplarým yürüse sana doðru
Doðru olsa kainat
Ve seninle iki seviþse tenim
Boþalýp çýrýl çýplak çýksak ortalýða
Her þey bir ÇARÞI
Haksýzlýk kan akýtan sularda
Seninle ölüme yürümek ne güzel iþte…
Gelirken eðilmedim
Gidiþinde kýrýlmadým
Ben bir çarþýda vuruldum
Her haksýzlýk ikimiz
Ýklim bu iþte
Ben bir aralýkta tut an aksýz su sesinde öldüm…
“Ay kýrýlmaz, lambalar bir gün ama o gün solar , yýldýz asla solmaz asla ÇARÞI’da karþýlýðýnda evrensel düþünceli doðacak güneþ o da karþý çýkar bir gün gölgelerin krallýðýna….Gün doðduðunda herkes utanmadan erkenden seviþir perdeleri açýk.Açýk olmak budur…Ya çýrýlçýplak sevmek gerek Ya odun olup yanmalý ve bu ÇARÞI benim neyleyim….ben Dilek Yolcusu tüm tanrýlarý seven yemyeþil….
“Ýþte gidiyorum”