MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

bırak da kalsın be koçum…
AZAP

bırak da kalsın be koçum…







I-
oysa seni ne de çok sevmiþtim
seçmem için önüme neden ki ýraklarý serdin
ellerimi o saçlarýnýn arasýna emanet býrakmýþtým
kýymet biliþte de
ne he
ne yok dedin
nede gerisin geriye bana geri verdin

kana kana yokluðun da özlem þerbetini içtim
gerisini hala daha getirmedin
bana vaatlerin nede çok olmuþtu
yaktýn bu gönlü közlere koyarak
içimin içini üzüþte atimi dumanlara bulayarak
kahrýn neyi çözdü neyi anladý
ne oldu sonun da yani boyun mu uzadý

közdüm kül oldum iyi oldu mu
vuslatý da kabul etmedin
git dediðim de gitmeðe bile üþendin
bir an mutlu oldun mu
bir de o bana attýðýn þuh bakýþlarýn sinemi yarmýþtý
mahcup duruþlara büründürerek
senin olmamam için hep kandýrýþlara girdin
ruhun neden ki dolmadý

yalvardým elimi býrakýþta
bir anýný bile duymadýn
þu an ki
aðlaman da hiç olmadý yar iþte
her þeyi de berbat edip koydun
býrak da kalsýn be koçum

nal da mýh da kimin olursa olsun

II-
benim tek Allah týr imdadým
gidiyorum iþte sen beni býrakmadan
imana geliþte bir uzansaydýn ya yüreðime
biz tek ten olurduk iki bedenin bütünlüðünde
su durabilir mi hiç akmadan

her tür deðerleri yok ediþte
bizi bir soytarý gibi ortalar da koydun
yok ettin ar edep haya ve iffeti
bari sürme üstümüze illeti

bu denli ayaz aysbergden mi kopmuþ ne
kim bunlarý musallat edip durur baþýma
biliyor musun ki sen þu an üþüdüðümü
biz mi doðurduk sancýlarý
kim su kattý ki aþýmýza
beni tut da sar demedim mi ki sana
kendi baþýma olursam çürütür kalýrým kendimi
tut da az biraz okþa benliðimi
köz düþerse gönlüme kim niçin nasýl dayana
sana kim sahip çýkmadý sanki de aç ve açýktýn

dost görünüþ altýn da neden ki hep melun çýktýn

III-
bir tutuþta
çorap söküðü gibi sevgiyi söktün de içimden
Bak neler düþtü baþýma
bak da gör iþte
ne eylersin ki benim içim geçti bir an unuttum geçiþte
haydi söyle be kýz sen nerelerdesin
bu kadar mý aldattýn gönlümü
maþallah ki birinci gelmiþsin ipe un seriþte

bu kadar cilve çengiyi bile usandýrýr ukalalýkta
nazla yuva-kof niyazla makam kurulmaz
sevgi dediðin seyran edilir samanlýkta
bilmiyorsan bu bilmece çözülmez

seyrek çakýlý iksa gibi yoðunluða dayanamadýn sen
hissediyorum
birde ta içten sen bakmamýþtýn gönlüme ne dersin
anlamýyorum
burnun mu koku almaz gözlerin mi bozuk be kýzým
sormuyorum
duymuyorum
gidiyorum

bak iþte istediðin her bir þeyi doldurdun o þuh gözlerine
býrak artýk da bu sancý bitsin
inan ki dokunuyor kalleþliðin özlerime

tek amacým kaldý çek elerini de biraz da bu garip ýsýnsýn…



(15.12.2014) AZAP…









Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.