GÖNÜL ALMAZ GÜLMEYİ
Alacaðýn olsun, be zalim kader
Genç yaþýmda beni, ettin derbeder
Dünyama küstürdün, o bana yeter
Kalbim kýrýk gönül, almaz gülmeyi
Acý verip baþa, çorap ördün sen
Tepeden baktýn hem, hakir gördün sen
Gezdiðim yollara, aðlar gerdin sen
Kalbim kýrýk gönül, almaz gülmeyi
Kaybettim dengimi, bana vermedin
Kollamadýn beni, kanat germedin
Çalýþtým çýrpýndým, rahat vermedin
Kalbim kýrýk gönül, almaz gülmeyi
Dostum deðil sanki, bana eldin sen
Nere gitsem hep peþimden geldin sen
Beni boðmaya çalýþan seldin sen
Kalbim kýrýk gönül, almaz gülmeyi
Selam bile vermez, oldun saðlara
Gönül döndü viran, olmuþ baðlara
Baþým alýp gidesim var daðlara
Kalbim kýrýk gönül, almaz gülmeyi
Tozoðlu der çok güvendim ben sana
Cihaný alemi güldürdün bana
Acýya reva oldum, hep yana yana
Kalbim kýrýk gönül, almaz gülmeyi
Mustafa AK (TOZOÐLU)
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustafa tozoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.