Ben evlad-ý Fatihan, son Peygamber ümmeti! Ah kalýr üzerimde Hak yolundan cayýnca Küser kutsal emanet, Kur’an, sünnet zimmeti Adaletin çizgisi ekseninden kayýnca
Ahid sadakat ister; miad tanýmaz sözüm On dört asýr aþk ile yanýp kavruldu özüm Yuvalarýndan çýkýp kör olsun iki gözüm Gidersem karanlýðýn boz bulanýk suyunca
Þu melun zihniyetin kalbi kaplanmýþ pasla Yeminimdir: Her aný geçecek gamla, yasla! Yediði tokatlarý tarih unutmaz asla Sürüp gitmez bu düzen þeytanvari oyunca
Kýta kýta, sömürü düzenini kurdular Ülke ülke, insaný imha edip kýrdýlar Meydaný boþ bulunca azýtýp kudurdular Hesabýný sorarým ecdadýmýn huyunca
Her kim iþkence görse acýsýyla inlerim Feryat etse ben dahi feryat edip ünlerim Vicdanýmýn sesini ta derinden dinlerim Elimi yüreðimin üzerine koyunca
Sýnýrým bir kutuptan ötekine; bilirim Ay yýldýzlý sancaðýn þaný için ölürüm Nasýl dayanýr gönlüm; nasýl razý gelirim? Çakallar masumlarýn canlarýna kýyýnca
Bir kükrersem daðlardan kartallar havalanýr Gölgesinde küffarýn alayý kovalanýr Nereye ayak bassa kanlarýna bulanýr Hamail çýkartýrým omuz - bacak boyunca
Firavunlarýn hepsi yekdiðerinden yaman Fitne ateþlerinden tütüp duruyor duman Hele beni bir görün; yakýndýr elbet zaman Gaflet elbisesini bedenimden soyunca
Mücella Pakdemir
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mücella Pakdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.