Aklımda

Bir sabah geç kalmýþlýðýn telaþýyla,
Çarpýþtýk o köhne tren istasyonunda.
Toplarken dökülüp saçýlanlarý yerden
Gülümseyerek “günaydýn” deyiþin aklýmda.

Ayrýlýrken zihnimizde tek bir soru;
Acaba yarýn yine istasyonda olur mu?
Benden önce gelmiþtin baktým da
“Yine geç kaldýn” deyiþin aklýmda.

Ayný trenle gitmeye baþladýk okullarýmýza
Gitmek dediysem, hepsi on dakika.
Suskunluðu bozmadan biterdi yol
Ýnerken “görüþelim” deyiþin aklýmda.

Kültürümüz baþkaydý, dilimiz baþka
Bir þeyler baþlar gibiydi aramýzda.
Ýmkansýzdý, yaþanmazdý biliyordum,
“Aþkýn milliyeti olmaz” deyiþin aklýmda

Bitmeliydi bu aþk, yoktu yaþama þansý
Ellerimiz dost kaldý, biz bize yabancý.
Ayrýlýrken bir eylül sabahý ayný istasyonda
“Görmesem de unutmam” deyiþin aklýmda

Hastanedeydim kim bilir sen nerde nasýldýn?
Kapý açýldý elinde kýrmýzý motor kaskýn.
Yýllardýr o hayalin kaldý hep saklýmda
Bir de deli mavi gözlerin aklýmda……
Sosyal Medyada Paylaşın: