Gül Itırı Sen Misal

Eþsiz edan incecik dilin berrak sulardan.
Nisan yaðmurlarýndan yadigar hep gülüþün.
Emsalsiz ikliminde naz tüter uykulardan.
Sensin eþsiz cereni paha biçilmez düþün.
Neden niçin bilemem gül ýtýrý sen misal.


Þebnem bir öykü olur seni anlatýr daim.
Güle renk ahenk iner senin eþsiz hüsnünden.
Hurufatýn dilinde gül mahreçli adýn im.
Yarýna seni taþýr hayal rüzgarý dünden.
Hayalimden silemem gül ýtýrý sen misal.


Duamý sükut ile süslerim mevzu sensen.
Gülüþünü betimeler seher vakti açan gül.
Gönlümün gergefine iþlenen tek desen sen.
Çaydanlýðýmýn isi sanki Leyla’da kakül.
Baþka bir þey dilemem gül ýtýrý sen misal.


Adýný yazmaz kalem yüreðimde im kalýr.
Kelimeler tutuþur lügatin sinesinde.
Sen gitsen de gönülde izin her daim kalýr.
Saklar seni þarkýlar bir notanýn esinde.
Seni yadel bilemem gül ýtýrý sen misal.


Cümle harfler can atar seni anlatmak için.
Zarafetin harfleri salar hep düþünceye.
Yurdun bazen Çin olur bazý demlerde Maçin.
Ben þiirler yazarým naz timsali eceye.
Adýný söyleyemem gül ýtýrý sen misal.
Ankara,14.12.2014 Ý.K














Sosyal Medyada Paylaşın: