Neden ki yüreğim çürüğe çıkmış gibi…
AZAP
Neden ki yüreğim çürüğe çıkmış gibi…
a
h
hayat
a
h
gönlümün en halis yerinden söküþte çýkarýlanlar
bin parça edilip de saçýlmýþ ortalýk yerlere
akarsu gibi dal dal da daðýlmýþlar
ve… Tipi
benliðimde de yok yazýyor bugün
her þey bir zerre kadar
göz ucu bakýþlarýn bir hükmünün olmadýðý gibi
gönlümün durumu yaðmayan bir bulut siciminden
istense de rahmetim kalmadý yürek delinmiþ dibinden
her aným duygularýmýn dumura uðrayýþýný düzeltmekle geçiyor
ve bilmem bu kaçýncý yaz çiçeksiz geçti gitti ömrümden
siz cenahlarýn sapkýn gibi düþüþünü bilir misiniz
hikayem düþtü kýrmýzý da elimden
oysa ki “ben” adam gibi bir “ben”dim
iyi…ve güzel
de gülerdim gönlümün mazbut bahçesinde
tüm çiçekler bir bir gelip kapýma sererlerdi
sevgi postlarýný ve itirazsýz da beklerlerdi
dað gibiydim ve tüm çakallara da kafa tutardým
çünkü hem narin hem de çok mertti o pak yüreðim
þ
i
m
d
i
her yaným yara bere çürük içinde indirildik merdivenlerden
içe akýtýlan gözyaþlarým bin bir dertle inlerken
hüznümü yalnýz yakalayýp da
içimde ki son kýrýntýlarý da yok etmeyin sakýn
koyun bir o kalsýn içimde ki
o küçük çocuk
bari ona da sinsice göz koymayýn
belki de fark etmediniz
Allaha açýlan yüreði mi ve yakaran elleri mi?
Belki de ben açýk etmedim kendimi
Olsun da
bir rahatlýk bile nasip olmadý
bir kadir gecesi gece yarýsý doðmuþ þu kuluna
doðruluk þarkýlarý hep dilimdeydi hiçte hiç düþmediler ki
þu anda
aðrýlar girdabýna tutulup kaldý ruhum
her anda vicdansýzca yokluyorlar baþýmý
her bir yanda zebani alýþý mý?
doðruluk uçurumundan düþürülüyorum
az biraz soluk arasý verin de
içime kahýrla akýttýðýnýz duygularý biraz da olsa dindire bileyim
kara yürekli kadýn
Hikmetin hükmü elbette kaderimle yüzleþecek
çek ellerini çek artýk yeter üzerimden
beni öz canýmla da yoklama
býrak beni bana
bu huzurlu hayatým da saklý
bilin ki her þeyden de çok emin ellerim
bir de bu hayatýmý sürükleyen ihlasýmýn kýlýna dokunmayýn
bir siz sizliðin içine duygularýmý yavaþça býrakýverin
belki de en çok istirahat onun hakký
kimseden beni anlamasýný
ne
istedim
ne de
isterim
her atýlan adýmým “Hak” için
ister anýn ister anmayýn sulak gözlerle
ben ne sizde ne bende “HÝÇ” deðilim artýk
bir yücenin elin de artýk tümden rahat bedenim
bekletiyor beni kapýsýnýn eþiðinde
gir
diyene dek
bir elimde amelim diðerinde “O”NA yakarýþlarým…
elinizi vicdanýnýza koyun sonra da kalýn olduðunuz yerde…
(14.12.2014) AZAP…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.