NİCE UMURLAR GÖRDÜM

UMUT ÇÝÇEK AÇARDI

Yüreðime damlayan nice yaðmurlar gördüm,
Nice yaþanmýþ aþklar, nice umurlar gördüm.

Leyla Mecnun’un aþký hep sýr idi özümde,
Ferhat’ýn dað deliþi, azim, ümit gözümde.

Firkatle yanan gönlüm vuslata özenirdi,
Kadîm güzelliklerle hayatým bezenirdi.

Nice özge sevinci kuþanýrdým seherde,
Umut çiçek açardý ayak bastýðým yerde.

Sabýr bulutlarýnýn üstünde dolaþýrdým,
Sevda kervanlarýyla menzile ulaþýrdým.

Ýsyansýz yaþardým hep, tevekkülle sabýrla,
Kaç gönle yetti sevgim, savaþtým kaç kahýrla.

Küheylan atlar gibi kendimle yarýþýrdým,
Buzlarý eriterek, âlemle barýþýrdým.

Daðýlýrdý bir anda yeryüzünün öfkesi,
Ýrem Baðý olurdu kimsesizler ülkesi.

Güneþi eskimemiþ sabahlarým olurdu,
Huzur ve mutluluðu gönlüm aþkta bulurdu.

Gönlümün iklimine aþk rahmeti yaðardý,
Günbeyli’nin yüreði bir damlaya sýðardý.

Mahmut TOPBAÞLI



Sosyal Medyada Paylaşın: