YOKSUN
YOKSUN
Yüreðimde tuttuðumu elimde istiyorum
Yürek bedenin bir parçasý sevgili
Birisi diðerine aittir bilirim
Uzatsan elini sol tarafýmdan çýkýp
Avuçlarýmda gezinsen
Gel desen
Gel desen gelirim sevgili, inan gelirim
Gece askýsýndan düþtü yine
Uzaklýk siyaha boyandý artýk
Yolu unuttu adýmlarým
Odanýn duvarlarýný eziyor bakýþlarým ararken seni þimdi
Ýçimde o kadar çoksun ki sevgili
Bütün hatýralarým gibi düþüncelerim
Nereye göndersem kývrýmlarýnda
Sen kokuyorsun
Saate bakýyorum dinliyorum saniyeleri
Hiçbir týkýrtýsýnda sen yoksun
Yoksun ki sevgili, yoksun ki
Bazen kýskançlýk damarýn tutar
Bir nefeslik þafak olursun doðarsýn bir nefeslik þafak olur batarsýn
Ardýndan bakarým gölgesiz düþüncelerime
Gözyaþlarýný silerim, baþýný yaslar omuzuma gölgem
Teselli ederim, gelir derim, gülümser yine derim
Yalýnýz bardaðýma çay doldururum sýcak
Ýçimde sen doluyken
Ýnan sevgili, inan sensiz içerim
Kuþ olsaydým derim
Konardým pencerene her vakit, þarkýlar söylerdim kuþdili
Seviyorum derdim
Gel derdim
Yahut rüzgâr olsaydým
Esseydim ýlýk ýlýk
Saçlarýnda dolaþýrdým bir aralýk bulup pencerede
Otururdum en yakýn sandalyeye
Arada uzanýp yanaklarýný okþardým sevgili
Ne kanatlarým var artýk ne esebiliyorum
Neredesin diyorum
Belki belki sen de nerdesin diyorsun, neredesin diyorsun
Anladým sevgili, sen gibiyim, yokum
Yoksun, yoksun iþte yoksun
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.