Özledim Seni

Bazen içimden senden nefret ettiðim aklýma geliyor.
Bazen de, seni sevdiðim.

Öyle bir yerde yaþýyorum ki;
Öyle avuntusuz,
Öyle alabildiðine bitkin,
Ve öyle acýmasýz,
Ki; ben,
Ýçimi kanatarak,
Diþlerimi sýkarak,
Dilime susmayý öðreterek,
Özledim seni.

Bir odanýn içine kilitlemiþim kendimi.
Karanlýk bir odanýn içine.
Bir bilsen, nasýl kendine kapanan bir kapý gibi,
Kendi içime kapandýðýmý.
Güneþin odama hiç doðmadýðýný,
Karanlýklar içinde nasýl kaldýðýmý,
Nasýl karanlýk bir tabloya yüzümün döndüðünü,
Ah bir bilsen,
Seni nasýl özlediðimi.

Dýþarda güneþ var biliyorum.
Biliyorum çocuklar oyun oynuyor sokaklarda.
Sokaklarda insanlar gülüyor.
Yürüyorlar aþk ile, sevda ile.
Sýcak bir tebessüm var yüzlerinde.
Ellerinde uçurtmalar uçuruyor çocuklar.
Koþuyorlar, gülüyorlar, eðleniyorlar.
Ve ben karanlýk bir odanýn içindeyim.

Bazen birden irkiliyorum.
Bir düþün içinden d/üþüyorum.
Dimdik yamaçlardan düþer gibi oluyorum.
Ellerin, yüzün, dudaklarýn deðiyor tenime.
Keþke diyorum.
Keþke yanýmda olsan,
Tutsam ellerinden,
Tutunsam sana,
Hiç býrakmasam,
Hiç býrakmasan beni,
Ve mutluluðu yeniden kurarcasýna,
Ve keþvedercesine aþký,
Delicesine sarýlsam sana.
Mavisine sarýlýr gibi bir denizin.

Hiç usanmadan yürüsek,
Býkmadan birbirimizin gözlerine baksak,
Gülümsesek uçan kuþlara,
Göðe haykýrsak,
Haykýrsak mutluluðumuzu,
Kýskandýrsak, denizi göðü aþkýmýza,
Ve martýlara el sallasak,
Biliyorum sen düþümün bir parçasýsýn.
Özledim seni.
Özledim.

Ýbrahim Dalkýlýç

13/12/2014
izmir

Sosyal Medyada Paylaşın: