KOLLARINDA ÖLMEK İSTERİM
KOLLARINDA ÖLMEK ÝSTERÝM
Yüreðime çadýr olsaydýn,
Korusaydýn yaðmurdan kardan..
Deðmesydi yürgimin teline fýrtýnalar..
Akmazdý bu kadar gözlerimden pýnarlar.
Þimdi karanlýkta bir damla mum,
Ben yanmaya çalýþtýkça söndürüyor nefesler.
Ayaklarýmda zincir, boynumda hep prangalar.
Sana gelmek istiyor bu gönül,
Düþüyorum dümdüz yolda engel var!
Gönlüme gonca güller ektin ellerinle.
Sen gitmeden önce ne kadar da güzellerdi.
Þimdi bakamýyorum yüzlerine,
Masum bir çocuk gibi küskün ve kýrgýn!
Aðlamaklý nedense!
Güller aðlýyor þimdi, öksüz ve yetim.
Gözyaþlarý toplanmýþ yanaðýmda.
Eskisi gibi gel de kurula.
Öpücüklere boð beni.
Yaþama sebebim sendin,
Peþinden koþmaktan yorulmuþ olmalýyým.
Yalnýzlýk kör hançer þimdi,
Saplanýyor baðrýma..
Caným çok yanýyor,
Patlamaya hazýr bomba gibiyim.
Gel fitili sen çek, ölümüm senin elinden olsun!
Razýyým, bir kerecik öp beni.
Kollarýnda ölmek isterim!
Usulet Güner
Sosyal Medyada Paylaşın:
Usulet Coşkuner Güner Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.