BİR İKİ ÜÇ DÖRT

Bir iki üç dört...
Ve daha bilmem kaç zaman geçecek.
Ne kadar sürecek dersin bu gidiþ?
Ya da nereye kadar..!
Senimi avuçlarýmdan aldýktan sonra,
Daha kaç mevsim geçecek
Beli bükülmüþ ömrümün üzerinden?
Göz bebeklerime yapýþaný arar oldum aynalarda.
Tenime sinen kokunu.
Yarým býraktýðýn kadehte kalan dudak izlerini.
Biliyor musun?
Yýkamadým o kadehi hala.
Ama ben defalarca duþ aldým
Kokunu örten hasret lekelerinden arýnmak için.
Üzerimde yýllanmýþ parmak izlerin
Tebessümlerime sakladýðým çocuksu gülüþlerin var.
Beþ altý yedi sekiz...
Ve daha bilmem kaç zaman geçecek.
Ömür þafaðýmýn kaç yýlýna çizgi çekeceðim?
Ölürdüm her halde umudum olmasa.
Zili bozuk kapýmý yine eskisi gibi çalarsýn diye bekliyorum.
Evet dönersin diye umudum var ama,
Ne zaman ve nasýl bulursun orasýný bilmiyorum.
Ya sayfa sayfa þiirlerin altýnda görürsün adýmý
Ya da sýra sýra mezar taþlarýnýn her hangi birinde.
Sekiz dokuz on onbir...
Unutma sonu gelmez sayýlarýn.
Ama bir gün miyadý dolacaktýr ayrýlýklarýn...
___________________________Murat BULUT

Sosyal Medyada Paylaşın: